Περί «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ» στη δραχμή..
Από τον Τρύφωνα Ξενίκη
Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: το 2002 δεν δώσαμε δραχμή για να πάρουμε ευρώ, αλλά δώσαμε κλειδωμένη ισοτιμία δραχμής για να πάρουμε ευρώ. Δηλαδή δώσαμε ένα 5 χίλιαρο (αυτό με τον Κολοκοτρώνη) και πήραμε 14,67 . Έχει πολύ μεγάλη σημασία να κατανοήσουν όλοι αυτοί που μιλάνε για «επιστροφή» στη δραχμή τα ανωτέρω, γιατί όταν μιλάνε για επιστροφή, δεν ισχύει το δραχμές έδωσα, δραχμές θα πάρω, αλλά ευρώ πήρα; ευρώ θα δώσω!
Έτσι λοιπόν για να ξανατυπώσω το 5χίλιαρο με τον Κολοκοτρώνη, είτε το πω δραχμές είτε το πω Ελληνικό δολάριο των 5000, θα πρέπει να δώσω το ισόποσο πίσω! Δηλαδή για κάθε 1 δραχμή ή ένα ελληνικό δολάριο που θα παίρνω θα δίνω 1 ευρώ, για κάθε 0,50 (μισή) δραχμή ή μισό ελληνικό δολάριο που θα παίρνω, θα δώσω 0,50 ευρώ πίσω.
Και είναι απόλυτα λογικό ότι τη πρώτη μέρα όσα ευρώ δώσω πίσω τόσα ελληνικά νομίσματα θα...
πάρω, δηλαδή τη πρώτη μέρα ανταλλαγής ελληνικό νόμισμα και ευρώ θα έχουν την ίδια αξία! Τη δεύτερη μέρα όμως τι θα γίνει; έχει σκεφτεί κανείς; Θα είναι υποτιμημένο το ελληνικό νόμισμα έναντι του ευρώ και των υπολοίπων του πλανήτη ή ανατιμημένο; Γιατί όπως γίνετε υποτίμηση έτσι γίνεται και ανατίμηση (ας πει κάποιος πότε η δραχμή έκανε ανατίμηση για να κερδίσει καραμέλα).
Γιατί αν γίνει υποτίμηση (όπως υποστηρίζουν πολλοί) σημαίνει ότι αν ένα προϊόν τον μήνα Μάρτιο (για τους ξένους αγοραστές όχι για τους Έλληνες) έχει 100 ελληνικά νομίσματα, τον Απρίλιο θα πρέπει να έχει 50 ελληνικά νομίσματα ώστε να είναι ελκυστικό για αγορά (από τους ξένους πάντα). Μάλιστα! και τη παράγουμε ρε μάγκες για να έρθει ο ξένος να αγοράσει; Τον τουρισμό με την greek σαλάτα 20 ευρώ; ή τα πορτοκάλια από της χωματερές (που επί δραχμές ακόμη πηγαίνανε στη χωματερή;).
Και γιατί να μην γίνει ανατίμηση; Μαγκιά ρε. Έτσι όποιος ανήκει στη γενιά των 700 ευρώ ή των αντίστοιχων και ανατιμημένων ελληνικών νομισμάτων να μπορεί με την ανατίμηση ο μισθός του να ισούται με το μισθό 100 γερμανών, αμερικάνων κ.ο.κ. όχι και τίποτε άλλο αλλά θα ήμασταν και πολύ μάγκες αφού με τα ανατιμημένα λεφτά μας θα αγοράζαμε όλο το πλανήτη!
Και με το ευρώ μια χαρά είμαστε. Ας μάθουμε πρώτα να σεβόμαστε το νόμισμα, ας μην αισχροκερδούμε, ας μη νομίζουμε ότι επειδή έχουμε ένα ακίνητο και το νοικιάζουμε θα γίνουμε εφοπλιστές, ας μάθουμε να κάνουμε σωστή οικονομία και στο κάτω κάτω ας μην παίρναμε εορτοδάνεια και διακοποδάνεια, ούτε να παίζαμε όλη τη περιουσία μας στο χρηματιστήριο ως άπληστοι ξεχνώντας το αγαθά κόποις κτώνται και όλα φτιάχνονται.
Η Ελλάδα δεν πάσχει από οικονομολόγους, αλλά από νομισματολόγους!
Πηγή: press-gr.blogspot.com
Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: το 2002 δεν δώσαμε δραχμή για να πάρουμε ευρώ, αλλά δώσαμε κλειδωμένη ισοτιμία δραχμής για να πάρουμε ευρώ. Δηλαδή δώσαμε ένα 5 χίλιαρο (αυτό με τον Κολοκοτρώνη) και πήραμε 14,67 . Έχει πολύ μεγάλη σημασία να κατανοήσουν όλοι αυτοί που μιλάνε για «επιστροφή» στη δραχμή τα ανωτέρω, γιατί όταν μιλάνε για επιστροφή, δεν ισχύει το δραχμές έδωσα, δραχμές θα πάρω, αλλά ευρώ πήρα; ευρώ θα δώσω!
Έτσι λοιπόν για να ξανατυπώσω το 5χίλιαρο με τον Κολοκοτρώνη, είτε το πω δραχμές είτε το πω Ελληνικό δολάριο των 5000, θα πρέπει να δώσω το ισόποσο πίσω! Δηλαδή για κάθε 1 δραχμή ή ένα ελληνικό δολάριο που θα παίρνω θα δίνω 1 ευρώ, για κάθε 0,50 (μισή) δραχμή ή μισό ελληνικό δολάριο που θα παίρνω, θα δώσω 0,50 ευρώ πίσω.
Και είναι απόλυτα λογικό ότι τη πρώτη μέρα όσα ευρώ δώσω πίσω τόσα ελληνικά νομίσματα θα...
πάρω, δηλαδή τη πρώτη μέρα ανταλλαγής ελληνικό νόμισμα και ευρώ θα έχουν την ίδια αξία! Τη δεύτερη μέρα όμως τι θα γίνει; έχει σκεφτεί κανείς; Θα είναι υποτιμημένο το ελληνικό νόμισμα έναντι του ευρώ και των υπολοίπων του πλανήτη ή ανατιμημένο; Γιατί όπως γίνετε υποτίμηση έτσι γίνεται και ανατίμηση (ας πει κάποιος πότε η δραχμή έκανε ανατίμηση για να κερδίσει καραμέλα).
Γιατί αν γίνει υποτίμηση (όπως υποστηρίζουν πολλοί) σημαίνει ότι αν ένα προϊόν τον μήνα Μάρτιο (για τους ξένους αγοραστές όχι για τους Έλληνες) έχει 100 ελληνικά νομίσματα, τον Απρίλιο θα πρέπει να έχει 50 ελληνικά νομίσματα ώστε να είναι ελκυστικό για αγορά (από τους ξένους πάντα). Μάλιστα! και τη παράγουμε ρε μάγκες για να έρθει ο ξένος να αγοράσει; Τον τουρισμό με την greek σαλάτα 20 ευρώ; ή τα πορτοκάλια από της χωματερές (που επί δραχμές ακόμη πηγαίνανε στη χωματερή;).
Και γιατί να μην γίνει ανατίμηση; Μαγκιά ρε. Έτσι όποιος ανήκει στη γενιά των 700 ευρώ ή των αντίστοιχων και ανατιμημένων ελληνικών νομισμάτων να μπορεί με την ανατίμηση ο μισθός του να ισούται με το μισθό 100 γερμανών, αμερικάνων κ.ο.κ. όχι και τίποτε άλλο αλλά θα ήμασταν και πολύ μάγκες αφού με τα ανατιμημένα λεφτά μας θα αγοράζαμε όλο το πλανήτη!
Και με το ευρώ μια χαρά είμαστε. Ας μάθουμε πρώτα να σεβόμαστε το νόμισμα, ας μην αισχροκερδούμε, ας μη νομίζουμε ότι επειδή έχουμε ένα ακίνητο και το νοικιάζουμε θα γίνουμε εφοπλιστές, ας μάθουμε να κάνουμε σωστή οικονομία και στο κάτω κάτω ας μην παίρναμε εορτοδάνεια και διακοποδάνεια, ούτε να παίζαμε όλη τη περιουσία μας στο χρηματιστήριο ως άπληστοι ξεχνώντας το αγαθά κόποις κτώνται και όλα φτιάχνονται.
Η Ελλάδα δεν πάσχει από οικονομολόγους, αλλά από νομισματολόγους!
Πηγή: press-gr.blogspot.com
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο, η γνώμη σας μετράει!