Γιώργος Καραμίχος «Συνεχίζω να είμαι αφελής στα προσωπικά μου»
Λίγες μέρες πριν θελήσει να δοκιμαστεί ξανά στην Αμερική και λίγο πριν γίνει για δεύτερη φορά μπαμπάς, ο Γιώργος Καραμίχος μίλησε στο Down Town Κύπρου και στον Ηλία Ακριβάκη, για τα σχέδιά του, τους συναδέλφους του, το lifestyle, την οικογένειά του και την σχέση με την -έφηβη πια- κόρη του.
Πόσες και τι είδους «στάσεις» έχει η διαδρομή Αθήνα-Λος Άντζελες στο μυαλό σου;
Στη συγκεκριμένη πτήση η στάση θα είναι στη Φραγκφούρτη κυριολεκτικά. Επίσης κυριολεκτικά, η στάση κατά τη διαδρομή είναι πάντα λίγο άβολη στην οικονομική θέση μετά τις πρώτες τέσσερις-πέντε ώρες της πτήσης. Μεταφορικά, οι «στάσεις» θα ‘λεγα ότι ήταν ποικίλες και χαρακτηρίζονταν από ιδιαίτερα ασταθείς παράγοντες - πολύς πειραματισμός με τον εαυτό μου και τους γύρω μου σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Επαγγελματικά έχω περάσει -φλερτάροντας επικίνδυνα- τόσο από «κουλτουριάρικες» όσο κι από εμπορικές -όχι απαραίτητα χωρίς κουλτούρα- επιλογές. Νομίζω ότι το σταθερό -αλλά ποτέ στάσιμο- υπόβαθρο της μέχρι τώρα διαδρομής μου, χαρακτηρίζεται από συνεχή αναζήτηση και τυχαίες συναντήσεις. Υπάρχει ένα είδος συντονισμού ή συμπτώσεων που με οδηγεί και προτιμώ πια να αφήνομαι στην παρόρμηση.
Συμβαίνει το ίδιο και στα προσωπικά σου;
Όχι, δυστυχώς ή ευτυχώς. Εκεί θα έλεγα ότι συνεχίζω να είμαι αφελής. Στη φιλία απόλυτα δοτικός, στον έρωτα άμαθος.
Αυτό που ακούμε συχνά περί απόπειρας διεθνούς καριέρας για ορισμένους συναδέλφους σου -και που αρκετοί από αυτούς φροντίζουν να το διαρρέουν οι ίδιοι- πώς το αντιλαμβάνεσαι και πώς το κρίνεις;
Δεν μου πέφτει λόγος να κρίνω τις επιλογές του καθενός. Η αντίληψή μου, σε σχέση με αυτό που έχω δει, είναι ότι κάποιοι δουλεύουν πολύ για να τα καταφέρουν και κάποιοι άλλοι περιμένουν να τους έρθει το μάννα εξ ουρανού. Το σίγουρο είναι ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να δοκιμάζει. Δυστυχώς, στην Ελλάδα -και, ως ένα βαθμό, και στην Κύπρο- έχουμε ένα κακό συνήθειο να σχολιάζουμε τις επιλογές και τα όνειρα -απατηλά ή μη- των άλλων αρνητικά, αντί να υποστηρίζουμε τους δικούς μας ανθρώπους. Αυτό δεν συμβαίνει με τους άλλους ξένους στην Αμερική. Τους υποστηρίζουν και οι δικοί τους και το κράτος τους.
Αν σου παρουσιαζόταν η κατάλληλη ευκαιρία για δουλειά στο εξωτερικό, θα εγκατέλειπες την Ελλάδα;
Θα ζούσα για ένα διάστημα έξω, χωρίς να εγκαταλείπω ωστόσο μέσα μου ούτε την Ελλάδα ούτε τους ανθρώπους ή τα μέρη που αγαπώ εδώ.
Τι σημαίνει lifestyle για σένα στην Ελλάδα σήμερα; Υπάρχει;
Ξέρω και κάποια άλλα ανέκδοτα με τον Τοτό και τη μικρή Αννούλα (γελάει). Το lifestyle, όταν γίνεται για τους άλλους, καταλήγει όπως έγινε και στα μέρη μας μια ποπ-μπουζουκλερί σούπα.
Κρατάς τον στενό κύκλο της προσωπικής σου ζωής μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Για ποιο λόγο;
Οι άνθρωποι της προσωπικής μου ζωής δεν χρειάζεται να περνούν όσα περνάω εγώ, λόγω δικής μου επιλογής. Αν δεν προστατεύσω την ελευθερία της καθημερινότητάς μου δεν θα είμαι σε θέση να ξεκουραστώ αλλά και όσοι αγαπώ, οικογενειακά και φιλικά, θα χάσουν κάθε δικαίωμα να είναι μοναδικοί κι αληθινοί.
Για ποιο λόγο ενδίδουν οι περισσότεροι άνθρωποι στην ιδέα του γάμου; Ποια είναι η θέση σου;
Για πολλούς λόγους φαντάζομαι, κοινωνικούς ή προσωπικούς. Δεν έχω θέση επ’ αυτού. Αν μου προκύψει, θα βάλω και κουλούρα. Σίγουρα όχι για τους άλλους, αλλά για μένα.
Θα γίνεις για δεύτερη φορά πατέρας. Πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να διαχειρίζεται το πακέτο «οικογένεια-παιδιά-δουλειά» χωρίς να μπερδεύονται όλα αυτά μεταξύ τους;
Δύσκολα. Λόγω αστάθειας χρόνου και διάθεσης, που καθορίζεται από τον εκάστοτε ρόλο. Είναι ήρωες τα μέλη της οικογένειας μας και γι’ αυτό δεν αντέχουν όλοι σ’ αυτή την πίεση.
Ποια είναι τα «υλικά» που κάνουν έναν γονιό σωστό;
Υποθέτω η ειλικρίνεια και η αποδοχή ότι τα παιδιά είναι η επόμενη γενιά, άρα και πιο εξελιγμένη. Αν όλα αυτά ποτίζονται κι από αγάπη άνευ όρων, πράγμα σπάνιο, τότε μιλάμε για ευτυχία.
Όταν κοιτάς στα μάτια την έφηβη κόρη σου, τι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου;
Ότι μάλλον μ’ αγαπάει ο Θεός για να στείλει αυτό το πλάσμα στη ζωή μου.
Θεωρείς ότι η γενιά της κόρης σου μεγαλώνει σε έναν κόσμο-κήπο γεμάτο αγκάθια όσον αφορά στην ανταλλαγή συναισθημάτων;
Το αντίθετο. Αυτό που βλέπω στην κόρη μου και στις παρέες της, είναι παιδιά που δεν φοβούνται να επικοινωνήσουν αληθινά μεταξύ τους. Και επίσης, δεν φοβούνται να παραδεχτούν τα λάθη τους, κάτι που στις προηγούμενες γενιές ήταν αδιανόητο.
Ποιοι χαρακτήρες ανθρώπων σε εξοργίζουν ή, έστω, τους αποφεύγεις;
Οι αγενείς, οι τσιγκούνηδες, οι διαπλεκόμενοι, οι βολεμένοι και οι τεμπέληδες.
Θα έλεγες ότι ο ορθολογισμός κυριαρχεί στις αποφάσεις σου ή βάζεις και το συναίσθημα;
Προσπαθώ να παίρνω τις αποφάσεις μου με το μυαλό μου, αλλά καταλήγω πάντα στο ένστικτο και το συναίσθημα. Γι’ αυτό και έχω κάνει τόσα λάθη. Θα ‘πρεπε να ακολουθώ την αντίθετη σειρά νομίζω, αλλά τώρα δεν προλαβαίνω να αλλάξω χαρακτήρα.
Ποια είναι η «ασπίδα» σου απέναντι στην αρνητική ενέργεια γύρω σου;
Να σκέφτομαι τα πλάσματα που αγαπώ και τη Νίσυρο. Το ηφαίστειο καίει και μετουσιώνει τα πάντα.
Ποια εικόνα, στάση ζωής, συμπεριφορά σε συγκινεί περισσότερο;
Η ομορφιά της φύσης και η απόφαση κάποιων ανθρώπων να επιμένουν στο χαμόγελο παρά τη ρυτίδα στο μάτι. yupiii.gr
|
Categories
:
Gossip
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο, η γνώμη σας μετράει!