Τα παραμύθια της Χαλιμάς
Η Σταχτοπούτα περίμενε κάποιος να τις γυρίσει το γυάλινο γοβάκι της αλλά μάταια.
Οι μέρες περνούσαν και κανείς δεν χτυπούσε την πόρτα της. Αλλιώς της το είχαν πει τοπαραμύθι. Υποτίθεται, ότι θα είχε έρθει ο πρίγκιπας θα είχε φορέσει το Louboutin και θα γινόταν η γυναίκα του.

Τι μαλ@κίες είναι αυτές τώρα να μη περνάει ούτε καν ταχυδρόμος από το κατώφλι της.
Τσάμπα είχε χαλάσει την κολοκύθα για να την κάνει άμαξα; Τσάμπα είχε κάνει μάζωξη αρουραίων; Τσάμπα το ξενύχτι; Τσάμπα το μιζανπλί; Απαρηγόρητη ήταν. Καθόταν και μουτζουρωνόταν μόνη της δίπλα στo τζάκι και μετά μουντζωνόταν και μετά έπινε το ένα τσίπουρο πίσω από το άλλο.
Έτσι, μεθυσμένη έφυγε από το σπίτι.
«Αφού, ο πρίγκιπας δεν λέει να περάσει, θα πάω να τον βρω εγώ» σκέφτηκε και κατέβηκε κουτσό τον λόφο φορώντας το ένα louboutin που της είχε απομείνει. Από τότε κανένας δεν την ξαναείδε. Ούτε αυτή ούτε και καμιά άλλη που περιμένει τον πρίγκιπα να της στριμώξει το πόδι σε μια γόβα. Ούτε τον πρίγκιπα τον ξαναείδαν. Φήμες λένε πως είχε κρατήσει τη γόβα για πάρτη του και την χρησιμοποιούσε στα Drag Show που διοργανώνει στο παλάτι.
Όσο για τη Σταχτοπούτα λένε πολλά.

Άλλοι πιστεύουν ότι πνίγηκε στο πρώτο ποτάμι που πήγε να πνίξει τον πόνο της. Άλλοι, πιστεύουν ότι τα έφτιαξε με το Chimney Boy από τη Mary Poppins. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι έγινε μεγάλη τσούλα και κυκλοφορεί ξυπόλητη από καμπαρέ σε καμπαρέ. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά ποτέ ούτε για εκείνη ούτε για εκείνον.
Το μόνο που τους ένοιαξε ήταν πως το παραμύθι είχε αποδειχθεί μια μεγάλη απάτη.
Τώρα καμιά δεν μπορούσε να πιστεύει σε πρίγκιπες και κανένας πρίγκιπας δεν είχε τα μούτρα να την πέσει σε Σταχτοπούτα. Έτσι, τα κορίτσια άρχισαν να βγαίνουν με τις αρβύλες στους δρόμους και όχι με τις γόβες και οι πρίγκιπες όταν πήγαινε 12 τις χούφτωναν, για να σιγουρέψουν ότι δεν θα τους φύγουν πριν καλά- καλά πιούν το πρώτο ποτό τους.
Έτσι, το παραμύθι μπήκε στο ράφι και μαζί του κάθισαν όλα εκείνα τα κοριτσάκια που οι μαμάδες τους δεν τα ενημέρωσαν εγκαίρως πως στην εποχή μας είναι καλύτερο να χάσεις τον πρίγκιπα παρά τη γόβα. Τη θέση αυτού του παραμυθιού πήρε η Κοκκινοσκουφίτσα, η οποία αποδείχθηκε μεγάλο αλάνι.

Το μεγάλο της πλεονέκτημα ήταν πως δεν την ένοιαζε μία αν της κάτσει ο κυνηγός ή ο λύκος. Έκανε τις τσαχπινιές της στο δάσος και όποιος φερόταν πιο έξυπνα μπορούσε να δει τι κρύβεται κάτω από τη μπέρτα. Παράλληλα, πήγαινε τακτικά στη γιαγιά της με σκοπό να της γράψει το σπίτι για να έχει να εισπράττει ένα ενοίκιο όταν θα μεγάλωνε και δε θα έπιανε πια η μπογιά της.
Με αυτά και με αυτά, καταλαβαίνεις ότι τα παραμύθια που μεγαλώσαμε εμείς τα κοριτσάκια ήταν μια μεγάλη απάτη.
Η γλυκιά Σταχτοπούτα αποδείχθηκε μεγάλη looser και η Κοκκινοσκουφίτσα μια πανούργαΛολίτα. Για την Χιονάτη δεν αξίζει καν τον κόπο να μιλήσει κανείς. Όταν μια γυναίκα αναγκάζεται να «πάρει» 7 νάνους για να καταλήξει στο τέλος με ένα πρίγκιπα αμφιβόλου ποιότητας, καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Έτσι, σιγά- σιγά καταλήξαμε να χάσουμε το όνειρο και να πορευόμαστε με την ωμή πραγματικότητα η οποία, τελικά, δεν είναι και τόσο άσχημη.

Δεν είναι κακό, δηλαδή, να κυνηγάς εσύ τον πρίγκιπα. Ούτε και άσχημο να σε ιντριγκάρει ένας κακός λύκος. Το θέμα είναι να γίνεται κατάσταση. Και αυτό συμβαίνει μόνο όταν ξεπεζεύεις από τα σύννεφα και συνειδητοποιείς ότι για να περάσεις ωραία πρέπει να μη ψάχνεις το αδύνατο και το τέλειο.
Τα πιο όμορφα είναι τα αληθινά που βρίσκονται κάτω ή δίπλα από τη μύτη μας.
Για παράδειγμα, αγάπησε τον εαυτό σου και μη προσπαθείς να μεταμορφωθείς σε μια άλλη. Δες το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων και μη τους φαντάζεσαι αλλιώς. Βγες από το καβούκι σου και σταμάτα να σαπίζεις δίπλα σε ένα τζάκι. Τα παραμύθια σε πρόδωσαν. Δεν είναι ώρα να εμπιστευτείς την αληθινή ζωή; Στη τελική, αν θες να αγαπήσεις το ψέμα προτίμησε το σινεμά.
![]() |
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο, η γνώμη σας μετράει!