Ανάμεσα στο ελατόδασος του Μαινάλου και το βαθύσκιωτο φαράγγι του Λούσιου ποταμού, ο διατηρητέος ορεινός οικισμός της Στεμνίτσας, ξεδιπλώνει το φυσικό του μεγαλείο στους τυχερούς επισκέπτες, ψιθυρίζοντάς τους την δική της ξεχωριστή ιστορία.

Το ιδιαίτερο ανάγλυφο και οι περιορισμοί του τόπου ώθησαν τους ντόπιους από νωρίς να αναπτύξουν στο έπακρο ιδιαίτερες δεξιοτεχνίες, ανάμεσά τους και την αργυροχρυσοχοΐα. «Χρυσικοί» κι «ασημιτζήδες», ξακουστοί τεχνίτες με σπουδαία φήμη, δημιουργούν αξεπέραστα καλλιτεχνήματα. Λεπτοδουλεμένα κοσμήματα (δακτυλίδια, σταυρούς, πόρπες) και οικιακά σκεύη για τους προύχοντες. Ασημοκέντητες εικόνες∙ κηροπήγια∙ εξαπτέρυγα… για τις πολυάριθμες εκκλησίες και μοναστήρια της περιοχής.

Δυο αιώνες ακμής και δημιουργίας (1700-1900) αφήνουν πλούσια παρακαταθήκη – εξαιρετικά δείγματα εκτίθενται στο Λαογραφικό Μουσείο της Στεμνίτσας – λειτουργώντας παράλληλα ως πολύτιμη πηγή έμπνευσης για τους ταλαντούχους νέους που φοιτούν στην περιώνυμη Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας.

Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας

Στεγασμένη σε ένα επιβλητικό παραδοσιακό κτίριο στη «δημοσιά» του οικισμού – από τις πλέον φημισμένες σχολές κοσμήματος – συνεχίζει επάξια την σπουδαία τοπική παράδοση. Εδώ, τα μυστικά και οι τεχνικές των παλιών μαστόρων περνούν ευλαβικά από γενιά σε γενιά. Η λαϊκή παράδοση εμπνέει∙ οι σύγχρονες τεχνικές και νοοτροπίες συνδυάζονται δημιουργικά με τις φρέσκιες ιδέες ∙ τα ερεθίσματα της φύσης κινητοποιούν την φαντασία των σπουδαστών, δίνοντας νέα προοπτική στο χειροποίητο κόσμημα του 21ου αιώνα. entertv